ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΘΟΔΩΡΟ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟ,ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙ ΑΠΟ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΑΙ.
Νέος Κύκλος
Α) Ο καπτάν – Σπύρος Στραβόξυλος ή «Ο Νέος Κανάρης»
1ν
Σε τούτο το χωριό της Λευκάδας όλα τα σπίτια είναι δυσμικά, όλα κοιτάζουν προς κατά το γιαλό! Έτσι, σα φυσάει τραμουντάνα, θολώνουν τα τζάμια και οι νοικοκυρές κλείνουν τα παράθυρα για να μη μπαίνει μέσα ο αχνός του πελάου! Κανένα ξένο δεν έφερνε η θάλασσα! Μόνο κάτι χωριάτες πηγαινόρχουνταν λυπημένοι στην αντικρινή στεριά για δουλειές καιψώνια. Παπόρι δε ζύγωνε ούτε σε δυό μίλια απόσταση! Έτσι τη συγκοινωνία έκανε μιά κοντοφάρδουλη γκαζολίνα που άκουε στο χαϊδευτικό όνομα «Μαρικάκι». Καραβοκύρης της ο καπτάν – Στραβόξυλος, ένα στριμμένο μούτρο που έκανε τη συνεννόησή του μόνο με βρισιές γι’ αυτό και το παρατσούκλι!! Καπτάν Σπύρος λοιπόν, Στραβόξυλος!! Ήταν τριχωτός, αράθυμος, τραπέτσι. Κοιμόταν και νόμιζες πως περνάει σιδερόδρομος!! Όμως ά, όλα κι όλα! Όλο το νησί τον είχε σε μεγάλη «νυπόληψη». Μπορεί να σ’ έλουζε, που λέει ο λόγος, μ’ εκατό «αγγειά», να πέρναγε το σόι σου δυό γενιές μπροστά κι εφτά γενιές πίσω…μα το δίκιο σου δε στο ’τρωγε!! Καπτάν – Σπύρος Στραβόξυλος λοιπόν κι άλλο τίποτις!! Μια φορά πήγε κάποιος να τον πει «Πίπη» παραλίγο να τον έριχνε στη θάλασσα!! Ας είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου